Veel mensen houden er wel van: een lekkere massage na het sporten of ter ontspanning. Maar wat maakt een goede massage nou eigenlijk zo fijn? Een team van Canadese wetenschappers heeft voor het eerst de biologische effecten van een massage op onze spiercellen onderzocht.
Een massage activeert verschillende signaalroutes die het herstel van beschadigde spiercellen versnellen. Dat schrijven Canadese wetenschappers, onder leiding van Mark Tarnopolsky, deze week in het blad Science Translational Medicine.
Tarnopolsky heeft de biologische effecten van een massage onderzocht bij elf gezonde, sportieve mannen. Iedere deelnemer moest bij aankomst in het onderzoekscentrum eerst een klein stukje weefsel afstaan uit beide beenspieren. Vervolgens mocht hij zich op een sportfiets met variabele weerstand net zolang uitleven totdat hij de minimaal vereiste snelheid van zeventig omwentelingen per minuut niet meer haalde.
Direct na het sporten verwijderde Tarnopolsky opnieuw een stukje weefsel uit beide beenspieren. In het laboratorium vergeleek hij het spierweefsel in rust met het spierweefsel na een flinke inspanning en ontdekte dat er na het sporten meer onderbroken spiervezels in het weefsel aanwezig zijn. Zulke beschadigde spiervezels trekken actieve afweercellen aan en die zorgen op hun beurt voor de productie van ontstekingsstimulerende signaalstoffen. Die reactie kan leiden tot spierpijn.
Niet alle aannames kloppen
Om te kijken wat een massage doet voor de beschadigde vezels liet Tarnopolsky van iedere deelnemer één been behandelen door een gediplomeerd masseur. Na de behandeling nam hij op verschillende tijdstippen weer een stukje weefsel weg uit beide beenspieren. In het laboratorium zag hij dat beschadigde spiervezels in het behandelde been zich sneller herstellen dan de vezels in het onbehandelde been.
Een masseur oefent druk uit op losse spiervezels en rekt deze voorzichtig een beetje op. Die lichte druk is voldoende om sensoren te prikkelen die vervolgens ontstekingsremmende signalen sturen naar de spiercellen, zo ontdekte Tarnopolsky. Bovendien zorgen die signalen ervoor dat beschadigde spiervezels sneller nieuwe mitochondriën aan kunnen maken. Mitochondriën zijn de energiefabriekjes van onze cellen en die energie hebben de spiervezels hard nodig om zichzelf weer op te laden.
Met zijn experiment bevestigt Tarnopolsky wat we eigenlijk al wisten, maar wat nog nooit wetenschappelijk was aangetoond: een massage versnelt het herstel van beschadigde spiercellen. Veel deskundigen ging er tot nu toe echter vanuit dat dat komt doordat een massage de afbraak van melkzuur in vermoeide spiercellen stimuleert. Maar Tarnopolsky zag in het laboratorium geen verschil tussen de hoeveelheid melkzuur in het gemasseerde been en de hoeveelheid melkzuur in het onbehandelde been. Niet alle aannames rondom de biologische effecten van een massage blijken dus te kloppen.
Bron:
Justin Crane e.a. Massage therapy attenuates inflammatory signaling after exercise-induced muscle damage Science Translational Medicine 4:119, 1 februari 2012 online
